Kąpiel kwasowęglowa “sucha” i “mokra” – działanie
Kąpiel kwasowęglowa „sucha” i „mokra” opiera się na działaniu dwutlenku węgla, który skutecznie rozszerza naczynia krwionośne. Dzięki temu poprawia się krążenie, a także obniża ciśnienie. Kąpiele kwasowęglowe dostępne są w wielu ośrodkach rehabilitacyjnych i sanatoriach, dlatego warto zapytać o nie fizjoterapeutę.
Kąpiel kwasowęglowa
Kąpiel kwasowęglowa to kąpiel wodna lub sucha (gazowa), która wykorzystuje dobroczynne działanie dwutlenku węgla. Należy do metod hydroterapii, które często stosowane są jako element rehabilitacji i profilaktyki w uzdrowiskach i sanatoriach. Jakie działanie mają kąpiele kwasowęglowe?
Reklama
Kąpiel kwasowęglowa – działanie
Główne działanie kąpieli kwasowęglowych dotyczy wpływu na układ krążenia oraz receptory ciepła i zimna. Kąpiele kwasowęglowe, zarówno suche, jak i mokre opierają się na działaniu dwutlenku węgla rozpuszczonego w wodzie lub powietrzu. Wchłaniany dwutlenek węgla przez skórę i drogi oddechowe skutecznie rozszerza naczynia krwionośne.
Dzięki temu kąpiel kwasowęglowa:
- wspomaga układ oddechowy – rozszerzając naczynia ułatwia oddychanie i wymianę gazową,
- wspiera pracę serca – spada częstotliwość pracy serca, natomiast wzrasta pojemność wyrzutowa, co prowadzi do lepszego krążenia krwi,
- obniża ciśnienie tętnicze,
- obniża poziom glukozy,
- obniża poziom cholesterolu,
- niweluje skurcze mięśni gładkich,
- hamuje nadmierną krzepliwość krwi,
- działa moczopędnie,
- uspokaja i relaksuje.
Ze względu na właściwości obniżające ciśnienie przed zastosowaniem kąpieli kwasowęglowych należy skonsultować się z lekarzem.
Kąpiel kwasowęglowa „mokra”
Kąpiel kwasowęglowa „mokra” jest częstym zabiegiem z zakresu hydroterapii. Wykorzystuje kąpiel wodną z zawartością dwutlenku węgla. Jego stężenie nie może spadać poniżej 750mh/l.
Mokra kąpiel kwasowęglowa trwa około 10-15 min, a temperatura wynosi 33-34 st. C. Należy są powtarzać 2-4 razy tygodniowo, jednak nie powinno się przekroczyć 15 zabiegów w jednej serii. O częstotliwości i ilości zabiegów powinien zadecydować lekarz.
W przypadku kąpieli wodnych bezpośrednio po zabiegu następuje krótkotrwały wzrost ciśnienia i tętna, który jest wynikiem działanie ciśnienia hydrostatycznego wody, dlatego dużych skokach ciśnienia zabieg powinien być wykonywany ze szczególną ostrożnością.
Kąpiel kwasowęglowa „sucha”
Kąpiel kwasowęglowa „sucha” wykonywana jest z specjalnie przygotowanych do tego pomieszczeniach lub kapsułach. Sucha kąpiel CO2 ma takie samo działanie jak mokra, jednak dwutlenek węgla rozpuszczony w wodzie intensywniej oddziałuje na ludzki organizm.
Pomieszczenie do suchej kąpieli CO2 jest niewielkie, a dwutlenek węgla nie może unosić się wyżej niż na metr od podłoża. Stężenie wynosi około 1%.
Należy pamiętać, iż w naturalnych warunkach zawartość CO2 w powietrzu to 0,3%. Jeśli wzrasta do 9% jest już bardzo szkodliwe, natomiast przy 10% śmiertelne.
Sucha kąpiel CO2 w kapsule jest bardzo praktyczna. Skraca czas wykonywania zabiegu i zwiększa jego higienę, gdyż nie jest konieczne rozebranie się pacjenta i napełnianie wodą wanny. Ponadto jest doskonałą alternatywą dla osób, które mają problemy z poruszaniem – utrudnionym wchodzeniem i wychodzeniem z wanny. Zabieg trwa około 20 min.
Kąpiele kwasowęglowe – wskazania
Właściwości dwutlenku węgla pomagają zwalczać:
- zaburzenia krążenia obwodowego,
- choroby układu krążenia – m.in. nadciśnienie tętnicze, miażdżycę we wczesnym stadium,
- zbyt niskie ciśnienie,
- choroby układu oddechowego – m.in. skłonność do nieżytów górnych dróg oddechowych, astmę i alergie,
- choroby reumatyczne – m.in. reumatoidalne zapalenie stawów,
- zmiany zwyrodnieniowe,
- zapalenia i bóle stawów kończyn,
- chorobę Raynauda,
- nerwicę,
- otyłość.
Kąpiele kwasowęglowe skutecznie zapobiegają rozwojowi stopy cukrzycowej, dzięki działaniu poprawiającemu ukrwienie kończyn dolnych, a także obniżającemu poziom cukru we krwi.
Kąpiel kwasowęglowa – przeciwwskazania
Przeciwwskazaniami do kąpieli kwasowęglowych są:
- niewydolność oddechowa i krążeniowa,
- padaczka,
- miażdżyca naczyń wieńcowych serca,
- hemofilia i inne schorzenia związane ze zbyt niską krzepliwością krwi,
- choroby nowotworowe płuc i nerek,
- transplantacje i dializy nerek,
- ciężka anemia,
- ciąża,
- miesiączka.
Przed wykonaniem kąpieli kwasowęglowej należy skonsultować się z lekarzem, który oceni zasadność zabiegu, ich ilość i częstotliwość. Samodzielne i nieprawidłowe zastosowanie terapii może zagrażać zdrowiu, a nawet życiu pacjenta.
Reklama
Wodolecznictwo – skuteczny element rehabilitacji
Wodolecznictwo, czyli inaczej hydroterapia jest często stosowanym zabiegiem. Kąpiele lecznicze dostępne są w wielu ośrodkach rehabilitacyjnych, basenach, salonach SPA, a także sanatoriach i uzdrowiskach.
Hydroterapia wykorzystuje:
- ciśnienie wody,
- temperaturę wody,
- właściwości chemiczne,
- właściwości elektryczne,
- właściwości fizyczne.
Najczęściej wskazaniami do wodolecznictwa są stany zapalne, zwyrodnienia, napięcia nerwowe i mięśniowe w obrębie narządu ruchu. Dla zdrowych osób hydroterapia nie daje żadnych skutków ubocznych, dlatego często stosowana jest profilaktycznie i relaksacyjnie.
Należy jednak pamiętać, że w przypadku jakichkolwiek problemów zdrowotnych niezbędna jest konsultacja z lekarzem.
Autor: Dominika Rusek
Czytaj też:
- Fango, czyli zabiegi z leczniczego błota. Jak zrobić je w domu?
- Okłady borowinowe w sanatorium – właściwości lecznicze
- Kąpiele siarczkowe (siarkowe) – na co pomagają?
- Krenoterapia – kuracja pitna wodami leczniczymi
Bibliografia
- "Encyklopedia Balneologii i Medycyny Fizykalnej" pod redakcją prof. dr hab. n. med. Ireny Ponikowskiej wyd. z 2015 roku.
Reklama
Najczęściej czytane
Reklama
Najnowsze artykuły
Znajdź najlepsze
sanatorium dla siebie.
Reklama